Lata 2013-2016 w GSK – podsumowanie
Anna Kosieradzka – 16.02.2017
W gimnastyce każda olimpiada jest nieco inna: obowiązują inne przepisy, jedne zawodniczki odchodzą, a pozostałym depczą po piętach świeżo upieczone seniorki. Co najbardziej zapamiętamy z czterolecia 2013-2016?
1. Katarzyna Jurkowska-Kowalska: Igrzyska i nowy element
Zaczynamy oczywiście od swoich. Na dwóch poprzednich Igrzyskach reprezentowała nas Marta Pihan-Kulesza, w zeszłym roku zakończyła jednak swoją karierę zawodniczki. Do Rio pojechała tym razem obecna mistrzyni Polski, Katarzyna Jurkowska-Kowalska.
Zmianę kierunku w polskiej gimnastyce widać na pierwszy rzut oka (Zdjęcie, zdjęcie)
Kasia zapisała się w historii własnym elementem na ćwiczeniach wolnych w Kodzie Punktuów FIG’u:
|
 (Gif) |
Wykonała również nowy element na równoważni:
(Gif)
To zejście nie dostało póki co jej nazwiska, gdyż było wykonane na mistrzostwach Europy, a „chrzty” odbywają się jedynie na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. Dostało natomiast ocenę trudności 0.7, co czyni je jednym z czterech najtrudniejszych na świecie.
2. Simone Biles
To wiedzą nawet osoby w ogóle nie interesujące się gimnastyką. 5 medali olimpijskich i 14 MŚ, w tym wygrane wszystkie wieloboje, w jednym czteroleciu – tego jeszcze nie było. Do tego, złota wygrywała ogromnym marginesem, nieraz paru całych punktów. Bywa nazywana Koheiem Uchimurą gimnastyki kobiet, albo porównywana do Micheala Phelpsa, na co odpowiada:
„Nie jestem kolejnym Usainem Boltem czy Michealem Phelpsem, jestem pierwszą Simone Biles.” (Zdjęcie)
Na marginesie, niektórzy zawodnicy wolą cytaty inspiracyjne w innej tematyce niż bycie pierwszą tego imienia niczym Daenerys z rodu Targaryenów, na przykład Gabriella „Ella” Douglas:
3. Kryzys Wielkiej Czwórki
Od dziesiątek lat, gimnastyką rządziły 3 komunistyczne kraje – Związek Radziecki, Chiny i Rumunia, oraz Stany Zjednoczone, dokąd wyjechali liczni trenerzy z wyżej wymienionych trzech (państwo Karolyi, Valeri Liukin, Liang Chow,…). Aż nagle w 2015 Rumunia, która od 40 lat nie była poza podium, nie weszła do finału drużynowego, a Rosję z podium zepchnęła Wielka Brytania. Nim otrząsnęliśmy się z szoku, że Rumunia nie była nawet w pierszej dwunastce i musiała zakwalifikować się na Igrzyska przez Test Event, okazało się, że i to się nie udało. Kontuzje topowych zawodniczek to głównie pech, ale brak odpowiednio przygotowanych zawodniczek rezerwowych okazał się już problemem systemowym. Może jeszcze nieco wcześnie, by mówić o trwałym rozpadzie Wielkiej Czwórki: Rumunia będzie gospodarzem mistrzostw Europy i ma ogromną motywację do poprawy wyników – czego im z całego serca życzymy.
4. Czterokrotny remis o złoto
Mistrzynią świata 2015 na poręczach została Madison Kocian.
Mistrzynią świata 2015 na poręczach została Daria Spiridonova.
Mistrzynią świata 2015 na poręczach została Viktoria Komova.
Mistrzynią świata 2015 na poręczach została Fan Yilin.
(Naszą relację z Glasgow można znaleźć tu.)
Cóż, nie mogę zbytnio winić sędziów. Gdybym to ja przydzielała medale, samych złotych byłoby piętnaście per przyrząd, wprowadziłabym platynowe, a przychody z biletów nie wystarczyłyby na pokrycie kosztów metali do wytworzenia krążków.
5. Wygrywanie srebra, a nie przegrywanie złota
Któż nie pamięta miny McKayli Maroney stojącej na drugim miejscu podium skoku w Londynie? Albo łez Viktorii Komovy w Tokyo, gdy przegrała złoto z Jordyn Wieber 59.349:59.382, by rok później przegrać z Gabby Douglas 61.973:62.232? W latach 2009-2012 nie było żadnych pewnych medali, a na wyniki czekało się w napięciu do ostatniej chwili.
To uczucie, gdy postawiłeś dorobek życia u bukmachera… (Zdjęcie, zdjęcie)
W 2008 r. Nastia miała najwyraźniej spore szanse na złoto na równoważni (Zdjęcie)
Gdy jednak nadeszła Simone Biles, na podium zapanowały same uśmiechy:
Kwiatki pachaniały, pszczółki latały,… (Zdjęcie)
Przegrać z Simone, to jak wygrać.
Chociaż wygrać zawsze milej. (Zdjęcie: Getty Images)
Tym optymisticznym akcentem, zapraszamy na część drugą, która ukaże się niebawem.